Kliknij tutaj --> 🎄 czy została wam cukrzyca po ciąży

Samokontrola w cukrzycy ciążowej. pomiary glikemii. badanie ciał ketonowych i glukozy w moczu. stosowanie zasad zdrowego odżywiania. leczenie insuliną. kontrola masy ciała. kontrola ciśnienia tętnieczego. obserwacja miejsc podawania insuliny. w uzasadnionych przypadkach: przy spadku masy ciała lub bardzo wysokich poziomach glukozy we krwi. Krzywa cukrowa w ciąży – normy. Wyniki krzywej cukrowej nie powinny przekroczyć poniższych wartości: stężenie glukozy w osoczu na czczo: 92 mg/dl, po godzinie od wypicia roztworu: 180 mg/l, po dwóch godzinach od wypicia roztworu: 153 mg/dl. Jeżeli którykolwiek z tych pomiarów w teście OGTT przekracza normę, mówimy o cukrzycy Chorzy na cukrzycę mogą wydalać ponad trzy litry moczu dziennie, podczas gdy zdrowa osoba zazwyczaj nie przekracza ilości od 1 do 2 litrów dziennie. W skrajnych przypadkach wielomocz może przekraczać nawet 10 litrów moczu na dobę. Co ważne, w przypadku cukrzycy objaw ten bardzo często pojawia się nocą, co jest łatwe do zauważenia. Cukrzyca zwiększa też o 25 proc. ryzyko zgonu z powodu nowotworu. Cukrzyca niesie zatem ze sobą podwyższone ryzyko zapadalności na nowotwory złośliwe: przewodu pokarmowego, narządów kobiecych, dróg moczowych, krwi i układu limfatycznego. Zwiększa również ryzyko hospitalizacji z powodu nowotworów złośliwych oraz zgonu w ich Jakość wyników została oceniona jako niska lub bardzo niska, a ogólne ryzyko błędu systematycznego było zróżnicowane. We wszystkich trzech badaniach porównywano doustny lek przeciwcukrzycowy (metformina) z insuliną u kobiet w ciąży wcześniej chorujących na cukrzycę typu 2. Site De Rencontre Serbe En France. Cukrzyca ciążowa to przejściowa postać cukrzycy, która rozwija się w czasie ciąży. Najczęściej występuje w późniejszych stadiach ciąży, kiedy ilość cukru we krwi wzrasta z powodu zmian poziomu hormonów. Przeważnie znika po urodzeniu dziecka. Ta forma cukrzycy zwykle może być kontrolowana poprzez zmianę diety, a czasem także leki. W tym artykule opiszemy czego powinny unikać, a co mogą jeść kobiety z cukrzycą ciążową. Dieta cukrzycowa w ciąży – Co wolno jeść?Każda kobieta ze stwierdzoną cukrzycą ciążową powinna być pod opieką dietetyka, który dobierze odpowiednią dietę. Dieta cukrzycowa w ciąży powinna przede wszystkim być oparta o węglowodany, które posiadają niski indeks glikemiczny. Popularnymi źródłami takich węglowodanów są razowe pełnoziarniste makaronykasze gruboziarnisteotrębyCo jeszcze wolno jeść będąc na diecie cukrzycowej w ciąży? Przede wszystkim białka, które są jednym z ważniejszych składników pożywienia i są bardzo ważne jeśli chodzi o rozwój dziecka. Tutaj zalecane są np. takie produkty jak:mlekorybyjajachude mięsojogurty naturalneProdukty pochodzenia zwierzęcego powinny posiadać niską zawartość tłuszczu. W diecie cukrzycowej wolno jeść również warzywa, przede wszystkim takie które mają niski poziom węglowodanów. W diecie cukrzycowej u kobiet w ciąży powinny znaleźć się głównie takie warzywa jak:szparagiogórkisałatapomidorymarchewrzepaJeśli chodzi o owoce to można je spożywać, ale w niezbyt dużych ilościach. Istotne jest by owoce nie były zbyt dojrzałe. Żywność, którą można spożywać na diecie cukrzycowej w ciąży można również zakupić w specjalistycznych sklepach dla diabetyków. Poza tym sklepy takie jak oferują duży wybór produktów niezbędnych w leczeniu i kontrolowaniu cukrzycy do penównakłuwaczelancetyCzego nie wolno jeść będąc na diecie cukrzycowej w ciąży?To czego nie wolno jeść na diecie cukrzycowej w ciąży to przede wszystkim produktu spożywcze będące źródłem cukrów prostych oraz napoje. Spożywanie cukrów w ciąży nie jest bezpieczne zarówno dla zdrowia dziecka jak i matki. Należy wyeliminować takie produkty jak:wody smakowe i soki owocowesłodzone napojesłodycze i wyroby cukierniczemiód i dżemsuszone owoceżywność wysoko przetworzonamajonezowoce morzaPoza tymna diecie cukrzycowej w ciąży należy wystrzegać się spożywania tłustych mięs, serów czy wędlin oraz bardzo słodkich winogron czy bananów. Istotny jest też sposób przygotowania potraw. Nie jest wskazane spożywanie potraw smażonych – zamiast tego najlepiej wybrać gotowanie – posiłki mogą być też przygotowywane na parze. Jeśli już pieczone mięso to tylko z nieleczonej cukrzycy ciążowejNieleczona cukrzyca ciążowa może prowadzić do poważnych powikłań zarówno dla matki, jak i dziecka. Zwiększa również ryzyko porodu przedwczesnego, stanu przedrzucawkowego, niskiej masy urodzeniowej i poronień. Cukrzyca ciążowa zwiększa również prawdopodobieństwo, że kobieta zachoruje na cukrzycę typu 2 w późniejszym życiu. U kobiet, u których zdiagnozowana została cukrzyca ciążowa bardzo często pojawia się nadmierna masa ciała płodu – co wpływa niekorzystnie na sam poród. U kobiet z nieleczoną cukrzycą ciążową bardzo często pojawia się też nadciśnienie tętnicze i zakażenie dróg moczowych. Podsumowując – przestrzeganie diety cukrzycowej w ciąży jest bardzo ważne. Więcej na temat tej diety oraz przykładowy jadłospis można znaleźć tutaj: Ostatnie zmiany: 14 stycznia 2022 Podejrzewasz, że masz cukrzycę ciążową? Statystyki wskazują, że rozwija się ona nawet u 14% ciężarnych. Co robić? Zdecydowanie stosować się do zaleceń lekarza, ponieważ nieleczona choroba niesie oznacza konsekwencje dla zdrowia zarówno mamy, jak i dziecka. Jakie są jej przyczyny, objawy i sposoby leczenia? Co trzeba o cukrzycy ciężarnych? Cukrzyca to grupa zaburzeń metabolicznych, których wspólną cechą jest hiperglikemia, czyli podwyższony poziom glukozy we krwi. To wynik bezwzględnego lub względnego niedoboru insuliny. Cukrzyca ciążowa, nazywana także cukrzycą ciężarnych (ang. gestational diabetes mellitus, GDM), jest czasowym zaburzeniem gospodarki węglowodanowej (nietolerancja węglowodanów), które objawia się hiperglikemią. Mówi się o niej, gdy wykryto ją u kobiety, która dotychczas na cukrzycę nie chorowała (cukrzyca w ciąży a cukrzyca ciążowa to to samo). Chorobę diagnozuje się najczęściej pomiędzy 24. a 28. tygodniem ciąży, na podstawie wyników obowiązkowego testu obciążenia glukozą. - Cukrzyca jest najczęstszym powikłaniem metabolicznym wikłającym ciążę. Częstość występowania cukrzycy ciążowej (GDM, gestational diabetes mellitus) w Europie szacuje się na 5,4% z dynamiczną tendencją wzrostową. [1] Szacuje się, że w Polsce dotyczy ona około 3-10% ciężarnych. Skąd się bierze cukrzyca w trakcie ciąży? Jej główną przyczyną jest zwiększenie poziomu hormonów, które wytwarza łożysko. Progesteron, estrogen, prolaktyna czy laktogen łożyskowy z jednej strony wspomagają proces rozwoju dziecka, z drugiej są antagonistami insuliny, hormonu produkowanego przez trzustkę. Oznacza to, że blokują działanie insuliny i obniżają wrażliwość organizmu na jej działanie. To przyczynia się do podwyższonego poziomu cukru we krwi (w rezultacie zapotrzebowanie na nią u kobiet w ciąży jest 2 do 3 razy większe niż normalnie). Jeżeli organizm kobiety ciężarnej nie radzi sobie z dodatkowym zapotrzebowaniem na insulinę (nazywa się to insulinoodpornością), poziom glukozy we krwi podnosi się. Wówczas diagnozowana jest cukrzyca ciążowa. Sprawdź, czy jesteś w grupie ryzyka Istnieją pewne czynniki, które mogą zwiększać ryzyko zachorowalności na cukrzycę ciążową. Jesteś zagrożona ryzykiem pojawienia się choroby, jeśli: cierpisz na otyłość́. Zgodnie z nowym badaniem opublikowanym w PLOS Medicine przez Linna Sorbye'a z Uniwersytetu w Bergen w Norwegii i jego współpracowników ryzyko rozwoju cukrzycy ciążowej (GDM) wzrasta wraz ze wzrostem masy ciała między ciążami, masz więcej niż 35 lat, masz zaburzenia tolerancji glukozy, przebyłaś cukrzycę w poprzedniej ciąży, w twojej rodzinie występuje cukrzyca, poroniłaś, dotyczy cię zespół policystycznych jajników (PCOS), urodziłaś pierwsze dziecko ważące ponad 4 kg, zażywasz leki przeciwpsychotyczne lub steroidowe, masz nadciśnienie tętnicze, w pierwszej połowie ciąży przybrałaś zbyt szybko na wadze. Co ciekawe, badanie przeprowadzone w Singapurze wykazało powiązanie zdrowotne między krótkim snem podczas ciąży a cukrzycą ciążową (GDM). Wyniki opublikowane w czasopiśmie Sleep sugerują, że rozwiązanie problemów ze snem podczas ciąży może potencjalnie zmniejszyć ryzyko rozwoju GDM. Uwaga: cukrzyca ciążowa może wystąpić u kobiet bez znanych czynników ryzyka, a i być niezdiagnozowaną wcześniej cukrzycą typu 1 lub 2. Szacuje się, że to blisko 10% przypadków cukrzycy ciążowej. U kobiet z grupy podwyższonego ryzyka powinno się wykonać badania w kierunku cukrzycy na jak najwcześniejszym etapie ciąży. Dieta a ryzyko cukrzycy Na pojawienie się cukrzycy duży wpływ ma sposób żywienia. Zdrowa, kompleksowa dieta, która zmniejsza stan zapalny organizmu, zmniejsza ryzyko wystąpienia cukrzycy ciążowej – dowodzi tego badanie przeprowadzone w Szpitalu Uniwersyteckim i na Uniwersytecie w Turku w Finlandii. - Wyniki badań pokazują, że przestrzeganie zdrowej diety we wczesnej ciąży zmniejsza ryzyko cukrzycy ciążowej – mówi pierwsza autorka i doktorantka Lotta Pajunen z Instytutu Biomedycyny Uniwersytetu w Turku. Z Lily Nichols podkreśla, że badania wskazują na to, iż nieodpowiednie spożycie białka w pierwszym trymestrze ciąży jest czynnikiem ryzyka cukrzycy ciążowej. Wyższą zapadalność na cukrzycę ciążową odnotowano także wśród kobiet, które spożywały dużo zbóż, ciastek, ciastek oraz soków, niższą zapadalność stwierdzono u kobiet, które regularnie jadły orzechy (Clinical Nutrition, 2016). Przebieg cukrzycy ciążowej jest zwykle bezobjawowy, a chorobę można wykryć dopiero podczas badania stężenia glukozy we krwi. Na jej pojawienie się mogą wskazywać takie symptomy jak: zwiększone pragnienie, częstomocz, przewlekłe zakażenia pochwy, nadmierne przybieranie na wadze lub tracenie kilogramów, napady głodu, zmęczenie, uczucie suchości w jamie ustnej. Jeżeli należysz do grupy ryzyka, już na początku ciąży wykonaj doustny test tolerancji glukozy (OGTT), czyli tzw. krzywą cukrową. Każda kobieta po pierwszej wizycie u ginekologa powinna wykonać stężenie glukozy we krwi na czczo. Jeśli wyniki są prawidłowe, test tolerancji glukozy wykonuje się dopiero między 24. a 28. tygodniem ciąży. Badanie to wyklucza lub potwierdza chorobę. Skierowanie na badania otrzymuje się od ginekologa prowadzącego ciążę. Podczas badania krew żylną pobiera się trzy razy: na czczo, po godzinie i po 2 godzinach od spożycia roztworu z 75 g glukozy. Pierwsze pobranie krwi wykonasz przed wypiciem roztworu z glukozą. Później zostaniesz poproszona o spożycie z 75 g glukozy rozpuszczonej w wodzie. Cukrzyca ciążowa jest rozpoznana, jeśli spełnione jest przynajmniej jedno z niżej wymienionych kryteriów według IADPSG 2010 i WHO 2013: na czczo stężenie glukozy w osoczu : 92-125 [mg/dl] 5,1-6,9 [mmol/l], 60. minuta stężenie glukozy w osoczu: ≥180 [mg/dl] ≥10,0 [mmol/l], 120. minuta stężenie glukozy w osoczu: 153-199 [mg/dl] 8,5 -11,0 [mmol/l]. Jeżeli wyniki są powyżej dopuszczalnej normy, stwierdza się cukrzycę ciążową, która wymaga dalszego leczenia pod okiem ginekologa oraz diabetologa. W Polsce test wykonuje się pomiędzy 24. a 28. tygodniem ciąży. Tymczasem brytyjscy naukowcy uważają, że to zbyt późno. Z badań przeprowadzonych na University of Cambridge wśród 4 069 kobiet wynika, że należy je robić dokładnie w 24 tygodniu ciąży. Profesor Gordon Smith mówi, że zmniejszy to negatywne oddziaływanie nadmiaru cukru na rozwój płodu. Dlaczego badanie w kierunku cukrzycy w ciąży jest ważne? Ponieważ typowe objawy cukrzycy, takie jak zmęczenie, uczucie pragnienia i suchości w ustach, parcie na mocz, zwiększenie masy ciała czy napady głodu można zrzucić na karb ciąży, szalenie ważne są badania laboratoryjne w kierunku cukrzycy. Przewlekła hiperglikemia prowadzi do zaburzeń w metabolizmie białek, tłuszczów i gospodarki wodno-elektrolitowej. W konsekwencji może dochodzić do uszkodzenia rożnych narządów i układów, a szczególnie naczyń krwionośnych, mięśnia sercowego, nerek, nerwów i narządu wzroku. Cukrzyca w okresie ciąży, zależnie od stopnia wyrównania glikemii, zwiększa ryzyko wielu powikłań zarówno matczynych, jak i płodowych. Według nowych badań przeprowadzonych przez University of Birmingham, kobiety z cukrzycą ciążową (GDM) w czasie ciąży mają wyższe niż zwykle ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2, nadciśnienia i choroby niedokrwiennej serca w przyszłości. Jeśli choroba została zdiagnozowana i opanowana, ryzyko powikłań z nią związanych się zmniejsza. Nieleczona cukrzyca ciążowa bądź leczona niewłaściwie, zwiększa ryzyko poronień, wad wrodzonych, obumarć wewnątrzmacicznych, nadmiernego wzrastania płodu, urazów okołoporodowych, hipoglikemii oraz innych problemów adaptacyjnych u noworodka. Zagrożeniem jest także wcześniactwo. W grupie matek chorych na cukrzycę dotyczy około 10–30% przypadków. Jest wyższe niż̇ u matek zdrowych. Kolejnym problemem jest makrosomia noworodka, czyli nadmierne wzrastania płodu. Dotyczy ona 25 – 42% dzieci z ciąż powikłanych cukrzycą. Ponieważ przy hiperglikemii nadmiarnowa glukoza przenika przez łożysko, dochodzi do hiperglikemii płodu, a noworodek rodzi się z masą 4000/4500 g. Jest narażony na urazy okołoporodowe, np. uszkodzenie nerwów szyi i barków lub urazem a nawet złamaniem obojczyka. Jak wynika ze statystyk, dziecko matki chorującej na cukrzycę ciężarnych, będzie bardziej narażony na nadwagę lub otyłość w dzieciństwie oraz obarczony wyższym ryzykiem zachorowania w starszym wieku na cukrzycę typu 2. Niekontrolowana cukrzyca zwiększa również ryzyko wad w obrębie układu kostnego, nerwowego, moczowo-płciowego, a także wad serca. Cukrzyca ciążowa stwarza także zagrożenie hipoglikemią u noworodka, czyli obniżonym poziomem cukru w organizmie. Hipoglikemia może objawiać się między innymi: nerwowością, krzykiem, hipotonią (zmniejszone napięcie mięśniowe), letargiem, sennością, problemami z oddychaniem, niebieskawym odcieniem skóry, drgawkami, oczopląsem, brakiem apetytu. Dziecko, w momencie narodzin, może mieć także problemy z oddychaniem, ponieważ przy cukrzycy ciążowej płuca dziecka dojrzewają z opóźnieniem. Jak leczyć cukrzycę ciążową? W części przypadków (typ GDM1) w celu opanowania cukrzycy, by osiągnąć prawidłowy poziom glikemii, wystarczająca jest odpowiednia dieta oraz aktywność fizyczna (zalecane jest uprawianie sportu o umiarkowanej intensywności, dostosowanego do stanu oraz możliwości ciężarnej). Zdarza się jednak, że konieczne jest włączenie leczenia farmakologicznego: leków lub zastrzyków insuliny (typ GDM2). To dlatego, jeśli zdiagnozowano u ciebie cukrzycę ciążową, koniecznie skonsultuj się z lekarzem diabetologiem. Pod jego opieką pozostaniesz do końca ciąży. - Każda kobieta ze zdiagnozowaną cukrzycą ciążową powinna na bieżąco kontrolować poziom glikemii za pomocą glukometru. Jeżeli mimo stosowania diety i uprawiania sportu poziom cukru we krwi nie ulega stabilizacji, konieczne może się okazać podawanie insuliny. Kontroluj poziom cukru Pamiętaj! Jeśli cierpisz na cukrzycę bądź jeśli jesteś nią zagrożona, dbaj o siebie i nie bagatelizuj sytuacji. Regularnie rób zlecane ci badania, samodzielnie kontroluj poziom cukru za pomocą glukometru. Załóż zeszyt, w którym będziesz notować poziom cukru, posiłki i przekąski. Pozostań pod specjalną opieką lekarską (także diabetologa) aż do samego porodu, stosuj się do jego wszelkich zaleceń. - Leczenie należy wprowadzić wtedy, gdy za pomocą modyfikacji diety kobieta nie osiąga odpowiedniego poziomu glikemii. Pacjentka sama prowadzi kontrolę glikemii, po odpowiednim przeszkoleniu w kwestii prawidłowej diety i obsługi glukometru - mówi specjalista ginekolog i perinatolog prof. Ewa Wender-Ożegowska, specjalista w dziedzinie położnictwa i ginekologii oraz perinatologii. [2] Leczenie cukrzycy ciążowej polega przede wszystkim na stosowaniu zbilansowanej diety, tzw. diety cukrzycowej dla kobiet w ciąży. Najlepiej, jeśli jest ona opracowana przez dietetyka. Wiele mam decyduje się jednak modelować ją samodzielnie. Na co powinnaś zwrócić uwagę? Dieta cukrzycowa powinna dostarczać przynajmniej 1800 kcal (w przypadku ciąży bliźniaczek 2000-2200 kcal), a także większą ilość białka. Bardzo ważne jest kontrolowanie ilości obecnych w menu węglowodanów oraz tłuszczów. Pamiętaj, że bardziej wartościowe są węglowodany złożone oraz tłuszcze roślinne. Ograniczaj zatem ilość węglowodanów prostych: słodyczy, soków owocowych i tłuszczów. Oczywiście najlepiej odstaw cukier i słodkości. Uważaj na owoce ze względu na fruktozę i staraj się nie przekraczać 20 dag dziennie i to w godzinach wczesnopopołudniowych. Mleko ze względu na laktozę zastąp kefirem lub jogurtem naturalnym. Około 40% dziennej racji powinny wypełniać „dobre” węglowodany, pochodzące z warzyw, kasz i ciemnego pieczywa, 30% powinno stanowić białko, a maksymalnie 20-30% - tłuszcze. Bardzo ważny jest także błonnik pokarmowy, który hamuje wchłanianie glukozy. Występuje w dużych ilościach w warzywach, owocach i produktach zbożowych. Im produkt mniej przetworzony, tym więcej zawiera błonnika, dlatego najlepiej jeść surowe warzywa i owoce ze skórką, wybierać gruboziarniste kasze i pełnoziarnisty chleb. Najlepiej gdybyś sięgała po potrawy gotowane, przygotowywane na parze czy pieczone w folii lub rękawie. Makarony, ryż i kasze powinny być al dente, to samo dotyczy warzyw. Ważne, żeby produkty, po które sięgasz, miały niski indeks glikemiczny (IG), czyli nie powodowały gwałtownych skoków cukru w organizmie. Zestawy produktów o różnym indeksie glikemicznych można znaleźć na stronach internetowych towarzystw diabetologicznych. Swoją dietę powinnaś konsultować z lekarzem prowadzącym. Kluczowe jest, by posiłki spożywać regularnie, o stałych porach. Jedz często i w małych porcjach. Powinnaś jeść 3 posiłki główne oraz 3 lub 4 lekkie przekąski, co 2-3 godziny. Czym są wymienniki węglowodanowe? W większości przypadków cukrzycę ciężarnych leczy się dietą, czasem jednak konieczna jest terapia insuliną w zastrzykach. Wówczas przyszła mama powinna stosować dietę opartą o tzw. wymienniki węglowodanowe. Ważne jest także spożywanie 6 posiłków dziennie, przy czym ostatni, 6 posiłek, to tzw. druga kolacja, którą należy zjeść przed zaśnięciem. Zapobiega to porannej hipoglikemii. 1 wymiennik węglowodanowy to ilość produktu spożywczego zawierająca 10 g węglowodanów przyswajalnych. Dietę opartą o wymienniki powinien ustalić dietetyk, bowiem ich ilość jest zależna od zapotrzebowania na energię, ta z kolei od aktywności fizycznej, masy ciała, wzrostu kobiety, jak i trymetru ciąży. Po ustaleniu liczby wymienników, zależnie od sposobu żywienia i stylu życia kobiety, ich ilość jest rozkładana na poszczególne posiłki. Przykładowy rozkład wymienników może wyglądać następująco. 1 śniadanie 6 WW, 2 śniadanie 3 WW, obiad 6 WW, podwieczorek 2WW, kolacja 3 WW, druga kolacja 2 WW (posiłek przed snem). I nie zapominaj o ruchu. Jeśli lekarz ci nie zabronił, prowadź aktywny tryb życia, spaceruj i pływaj. Wysiłek fizyczny poprawia spalanie glukozy, zmniejsza insulinooporność tkanek oraz zwiększa ich wrażliwość na insulinę. Najczęściej po porodzie nie będziesz potrzebować insulinoterapii, ale po 6-12 tygodniach ponownie powinnaś wykonać test krzywej cukrowej, żeby wykluczyć chorobę. W zdecydowanej większości przypadków objawy cukrzycy ustępują wraz z zakończeniem ciąży. Jeśli wynik badania przesiewowego okaże się prawidłowy, badanie można powtórzyć po 3 latach. U około 10% kobiet objawy cukrzycy utrzymują się także po ciąży, co wskazuje na niewykrytą przed ciążą cukrzycę typu 1. U co trzeciej ciężarnej cukrzyca ciążowa pojawia się podczas kolejnej ciąży. U kobiet, u których występują czynniki ryzyka, badania powtarza się co rok. Jeśli wynik jest pozytywny, musisz zostać pod opieką poradni diabetologicznej na stałe. Jeżeli miałaś cukrzycę w ciąży, jeśli tylko możesz, podejmij karmienie piersią ze względu na liczne korzyści zdrowotne zarówno dla ciebie, jak i dla niego. Laktacja zwiększa wydatek energetyczny, co obniża wartość glikemii. Jeżeli kobieta nie należy do grupy ryzyka, a mimo to rozwinęła się u niej cukrzyca ciążowa, należy to potraktować jako sygnał ostrzegawczy. Być może istnieją czynniki genetyczne, które mogą skutkować rozwojem cukrzycy typu 2 w przyszłości. Cukrzyca ciążowa – mity Lily Nichols, autorka bloga "Balancing real food & real life" w swoim artykule "9 mitów o cukrzycy ciążowej" ( przestrzega przed wiarą w rozpowszechnione błędne przekonania dotyczące kwestii podwyższonego poziomu cukru we krwi kobiet ciężarnych. Lekko podwyższony cukier w ciąży jest normą - MIT Okazuje się, że organizm zdrowej kobiety w ciąży utrzymuje o 20% niższy poziom cukru niż u kobiet niebędących w ciąży. Tak więc lekko podniesiony poziom cukru we krwi kobiety ciężarnej jest zdecydowanie sygnałem ostrzegawczym i wymaga konsultacji ze specjalistą. Jestem szczupła, więc cukrzyca mi nie grozi – MIT Choć wydaje się, że osoby szczupłe nie należą do grupy ryzyka, wcale nie są wolne od zagrożenia cukrzycą ciążową. Niektóre badania wykazały, że u 50% kobiet z cukrzycą ciążową nie występowały żadne typowe czynniki ryzyka, takie jak nadwaga przed zajściem w ciążę lub cukrzyca w rodzinie. Jeśli biorę insulinę mogę jeść wszystko – MIT Dostarczenie insuliny do organizmu za pomocą tabletek lub zastrzyków rzeczywiście zmniejszy poziom glukozy we krwi, ale nie usunie negatywnych skutków nadmiernego jedzenia. Bibliografia Standardy Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników postępowania u kobiet z cukrzycą, Ginekologia i Perinatologia Praktyczna 2017 tom 2, nr 5 Cukrzyca ciążowa - pierwszy krok to modyfikacja diety Balanced diet, exercise may not prevent gestational diabetes Women who have gestational diabetes in pregnancy are at higher risk of future health issues Choroby wewnętrzne, Andrzej Szczeklik, Jerzy Alkiewicz, Medycyna Praktyczna, 2005 Standardy Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego postępowania u kobiet z cukrzycą, Warszawa 2011 Healthy diet in early pregnancy reduces risk of gestational diabetes Study finds association between insufficient sleep and gestational diabetes mellitus 1 tydzień 2 tydzień 3 tydzień 4 tydzień 5 tydzień 6 tydzień 7 tydzień 8 tydzień 9 tydzień 10 tydzień 11 tydzień 12 tydzień 13 tydzień 14 tydzień 15 tydzień 16 tydzień 17 tydzień 18 tydzień 19 tydzień 20 tydzień 21 tydzień 22 tydzień 23 tydzień 24 tydzień 25 tydzień 26 tydzień 27 tydzień 28 tydzień 29 tydzień 30 tydzień 31 tydzień 32 tydzień 33 tydzień 34 tydzień 35 tydzień 36 tydzień 37 tydzień 38 tydzień 39 tydzień 40 tydzień 41 tydzień 42 tydzień Czym jest cukrzyca ciążowa? Cukrzyca ciążowa stanowi jednostkę chorobową pojawiającą się stosunkowo często w okresie ciąży u kobiet dotychczas zdrowych (nie mających problemów ze stężeniem glukozy we krwi, które nie miały przed okresem ciąży rozpoznanej cukrzycy). Zaburzenie to polega na pojawieniu się podwyższonego poziomu glukozy we krwi i ma bezpośredni związek z prawidłowym funkcjonowaniem gospodarki hormonalnej organizmu kobiety, która jest odpowiedzialna za prawidłowy metabolizm cukrów. W tym przypadku wiąże się to ze wzrostem stężenia takich hormonów jak prolaktyna, progesteron, estrogen oraz laktogen łożyskowy. Z uwagi na to, że ww. hormony są antagonistami inuliny, blokują jej prawidłowe oddziaływanie na tkanki i komórki organizmu. Jakie są objawy cukrzycy ciążowej? Objawy cukrzycy ciążowej można często przypisać do objawów związanych z ciążą. Zaliczyć do nich należy przede wszystkim: – częste oddawanie moczu czyli wielomocz, – pojawianie się niekontrolowanych i trudnych do powstrzymania napadów głodu, które pojawiają się na skutek braku insuliny. Często pomimo zwiększonej potrzeby jedzenia kobieta ciągle odczuwa głód, – zwiększone pragnienie, skutkiem czego jest przyjmowanie dużo większej niż zazwyczaj ilości płynów. Z uwag na zwiększone wydanie wody wraz z moczem, pojawia się zwiększone pragnienie, – nadmierna senność oraz zmęczenie, – pojawianie się zaburzeń widzenia, infekcji skóry oraz pęcherza. Do innych niepokojących objawów, które mogą wskazywać na wystąpienie cukrzycy ciążowej zalicza się także cukromocz (czyli inaczej wydalanie glukozy wraz z moczem), szybki przyrost masy ciała oraz niewspółmiernie szybki wzrost masy i wielkości płodu do stopnia zaawansowania ciąży. Rozpoznanie cukrzycy ciążowej Rozpoznanie pojawienia się u pacjentki cukrzycy ciążowej jest możliwe za pomocą przeprowadzenia badania określanego jako test doustnego obciążenia glukozą. Warto wiedzieć, że badanie to jest standardowym badaniem wykonywanym podczas opieki nad ciężarną i pierwsze z nich powinno zostać przeprowadzone w okolicach 10 tygodnia ciąży. Na tym etapie można wstępnie ocenić predyspozycje oraz ewentualne zagrożenie, czy na późniejszym etapie ciąży kobieta zachoruje na cukrzycę. Standardowe badanie testu obciążenia glukozą przeprowadza się pomiędzy 24 a 28 tygodniem ciąży. Samo badanie jest bezbolesne jednak czasochłonne. Można je wykonać praktycznie w każdym laboratorium medycznym w kraju. Co ważne, pacjentka na badanie powinna stawić się na czczo. Większość laboratoriów wymaga zabrania ze sobą własnej glukozy w proszku. W pierwszym etapie badania pobiera się próbkę krwi żylnej (z żyły łokciowej), kolejne pobranie przeprowadza się po 60 oraz 120 minutach po wypiciu roztworu zwierającego 75 g glukozy. W przypadku spełnienia choćby jednego z poniższych kryteriów lekarz stawia diagnozę o rozpoznaniu cukrzycy ciążowej: – gdy poziom glukozy na czczo wynosi 92 mg/dl lub więcej – gdy poziom glukozy w 60 minucie badania jest równy lub wyższy 180 mg/dl, – gdy poziom glukozy w 120 minucie badania jest równy lub wyższy 153 mg/dl. Cukrzyca ciążowa – czynniki ryzyka Istnieje grupa kobiet która jest bardziej narażona na występowanie cukrzycy ciążowej niż pozostałe. Do czynników ryzyka zwiększających prawdopodobieństwo wystąpienia tej jednostki chorobowej zaliczyć należy wiek przyszłej mamy (powyżej 35 roku życia), zaburzenia które wynikają z prowadzonego dotychczas stylu życia (tu wyróżnia się nadwagę, otyłość, nadciśnienie tętnicze) oraz predyspozycje genetyczne (takie jak historia występowania cukrzycy w najbliższej rodzinie) i historia chorób ciężarnej (stany przedcukrzycowe występujące u ciężarnej jeszcze przed zajściem w ciążę, wystąpienie cukrzycy u ciężarnej podczas poprzedniej ciąży). Do innych czynników wpływających na pojawienie się cukrzycy ciążowej zalicza się także urodzenie przez ciężarną więcej niż dwójki dzieci, urodzenie poprzednio dziecka z wagą rozwojową także jeśli w poprzedniej ciąży wystąpił zgon wewnątrzmaciczny. Na wystąpienie cukrzycy ciążowej narażone są także te Panie, które poprzednio urodziły dziecko, którego masa urodzeniowa była większa niż 4 – 4,5 kilograma. Leczenie cukrzycy ciążowej – co trzeba wiedzieć Pierwszym etapem w przypadku leczenia cukrzycy ciążowej jest wizyta u diabetologa. To właśnie on określi jakie leczenie oraz tryb życia należy zastosować. Do najważniejszych elementów jakie wchodzą w skład postępowania podczas cukrzycy ciążowej zalicza się: – stosowanie odpowiedniej i dopasowanej diety, – regularne kontrolowanie poziomu cukru, – dopasowanie aktywności fizycznej do trybu życia, – w niektórych przypadkach zastosowanie insulinoterapii. Dieta chorej powinna opierać się na ograniczeniu do minimum spożywania cukrów prostych oraz tłuszczów. Jej zadaniem jest unormowanie poziomu glukozy we krwi. Dieta powinna opiewać na wartość co najmniej 1800 kcal i podczas niej ciężarna nie powinna odczuwać głodu. W codziennych posiłkach warto zwiększyć ilość białka w diecie, które jest kluczowe dla prawidłowego i niezakłóconego rozwoju płodu. Kluczowym jest także ograniczenie takich produktów jak soki owocowe, gotowe produkty, płatki śniadaniowe, dżemy czy słodycze. Należy wybierać produkty o niskim indeksie glikemicznym a produkty pszenne warto zastąpić tymi wykonanym z pełnego ziarna. Duże znaczenie w leczeniu cukrzycy ciążowej przypisuje się także dopasowanym do chorej ćwiczeniom fizycznym. Aktywność powinna być każdorazowo dopasowana do stylu życia pacjentki, jej samopoczucia oraz indywidualnych właściwości takich jak waga czy kondycja. Co ważne, każda aktywność fizyczna pacjentki powinna być konsultowana z lekarzem, bowiem wysiłek wiąże się najczęściej z koniecznością stosowania insuliny. Kontrolowanie poziomu cukru we krwi Bardzo ważnym elementem leczenia cukrzycy ciążowej jest samodzielne kontrolowanie poziomu cukru we krwi za pomocą glukometru. Samokontrola glikemiczna powinna być przeprowadzana przez ciężarną co najmniej cztery razy w ciągu dnia, z czego pierwsze badanie powinno odbywać się rano, na czczo. Kolejne samobadania należy przeprowadzać na co najmniej godzinę przez planowanym posiłkiem. Podczas badania należy zwracać uwagę na wartości graniczne poziomu glukozy, które w przypadku badania na czczo nie powinny przekraczać 90 mg/dl a po posiłku 120 mg/dl. Badanie glukometrem jest bardzo proste oraz szybkie. Po nakłuciu skóry palca specjalną igłą, należy wycisnąć na pasek pomiarowy kroplę uzyskanej krwi. Po krótkiej chwili wynik uzyskuje się na elektronicznym ekranie urządzenia. Warto pamiętać, że jeśli po tygodniu stosowania diety dopasowanej do ciężarnej poziom glukozy jest wyższy od poziomów podanych powyżej, koniecznym może okazać się zastosowanie leczenia insuliną. Samo leczenie insuliną jest nieszkodliwe zarówno dla matki jak i dla płodu, bowiem poziom przenikania insuliny przez łożysko waha się zaledwie w granicach od 1 do 3%. W każdym takim przypadku decyzję o zastosowaniu insulinoterapii podejmuje lekarz prowadzący. Czy cukrzyca ciążowa jest groźna dla zdrowia matki i dziecka? Odpowiednio wcześnie wykryta oraz leczona cukrzyca ciążowa nie powinna stanowić większego zagrożenia dla życia i zdrowia zarówno matki jak i dziecka. Nierozpoznanie choroby lub za późne wdrożenie odpowiedniego leczenia może prowadzić do poważnych powikłań płodu takich jak makrosomia. Cukrzyca ciążowa powoduje zwiększenie ryzyka wystąpienia także hipoglikemii u dziecka, wcześniactwa lub wystąpienia wad wrodzonych takich jak wady serca, układu nerwowego czy choroby nerek. Zbyt wysoki poziom cukru we krwi może powodować przedwczesny poród, co może wiązać się z pojawieniem się niewydolności oddechowej u dziecka. W niektórych przypadkach dzieci, których matki chorowały na cukrzycę ciążową podczas ciąży mogą zmagać się ze zbyt wysoką produkcją insuliny przez ich organizmy. Z tego też tytułu kluczowym jest regularne kontrolowanie poziomu cukru we krwi noworodka oraz jego regularne karmienie. Cukrzyca ciążowa może być także niebezpieczna dla ciężarnej. Jednym z nich jest narażenie na wystąpienie w późniejszych latach cukrzycy typu 2. Dlatego też po okresie ciąży zalecane jest dbanie o prawidłową dietę, aktywność fizyczną oraz odpowiednią masę ciała. Do innych zagrożeń związanych z cukrzycą ciążową zalicza się: – wzrost ciśnienia tętniczego podczas ciąży, – pojawienie się nadmiernej ilości płynu owodniowego, – ryzyko poronienia, – wielowodzie, – częste infekcje dróg moczowych. Cukrzyca ciążowa a poród – najważniejsze informacje Poród kobiety zmagającej się z cukrzycą ciążową wymaga odpowiedniego przygotowania. W takim przypadku podczas porodu powinien być obecny neonantolog, co więcej w niektórych przypadkach (jeśli waga urodzeniowa dziecka jest bardzo duża) podejmowana jest decyzja o wcześniejszym zakończeniu ciąży, zakończonego cesarskim cięciem. Po porodzie sytuacja ciężarnej powinna się unormować i poziom glukozy we krwi z reguły wraca do normy. Przez pierwsze miesiące wskazane jest kontrolowanie poziomu cukru we krwi oraz wykonanie (najczęściej po 3 miesiącach od porodu) doustnego testu obciążenia glukozą. Partnerem treści jest Abbott Laboratories Pani Profesor, cukrzyca została uznana za epidemię XXI wieku. Wśród osób, które zmagają się z chorobą szczególną grupę stanowią kobiety w ciąży Skąd się bierze cukrzyca ciążowa? Cukrzyca ciążowa to wyjątkowy rodzaj cukrzycy, ponieważ rozpoznaje się ją wyłącznie w ciąży, a ustępuje po porodzie. Wynika z przemian hormonalnych i metabolicznych, które mogą doprowadzić do zaburzeń gospodarki węglowodanowej, zachodzą one w bardzo krótkim czasie w organizmie kobiety w trakcie ciąży. Cukrzyca ciążowa związana jest z poziomem glikemii we krwi – aby płód się rozwijał, zwiększa się pobór pokarmu, a co za tym idzie – zwiększa się wydzielanie hormonów, które powodują wzrost glikemii. Dodatkowo wraz z rozwojem łożyska narasta stężenie enzymu, który rozkłada insulinę- jedyny hormon obniżający stężenie glukozy we krwi. Podsumowując – dziecku dostarczany jest materiał energetyczny, który zawiera glukozę. Jakie kobiety są szczególnie narażone na wystąpienie tej choroby? Trudno ustalić przyczynę, dlaczego u jednych kobiet cukrzyca ciążowa występuje, a u drugich nie. Powodów należałoby się doszukiwać w czynnikach genetycznych. Jeśli kobieta była już wcześniej w ciąży i miała cukrzycę ciążową, to jest zwiększone ryzyko, że przy kolejnych również będzie miała to zaburzenie. Także jeśli ktoś w rodzinie chorował, np. mama lub siostra, to również ryzyko wystąpienia cukrzycy ciążowej jest większe. Kolejnym powodem jest nadwaga i otyłość. Niewłaściwie jedzenie, czyli wysokowęglowodanowe, mocno przetworzone, węglowodanowo-tłuszczowe, np. fast-foody oraz słodzone napoje prowadzą do zwiększenia się masy ciała. Warto jest także podkreślić, że rolę w rozwoju cukrzycy ciążowej może odgrywać stres. Nie chodzi tu jednak o jednorazowe przeżycie, a raczej sposób radzenia i przeżywania sytuacji stresowych. Jak wielu kobiet dotyczy cukrzyca ciążowa? Według danych Światowej Organizacji Zdrowia już co 6 dziecko na świecie rodzi się z cukrzycy ciążowej. Niestety, sama cukrzyca jest chorobą cywilizacyjną i przewiduje się wzrost zachorowań na nią. Stąd można wnioskować, że liczba kobiet z cukrzycą ciążową także będzie rosła. Czy można zapobiec cukrzycy ciążowej? Bardzo trudno jest jej zapobiec, ponieważ do końca nie jesteśmy w stanie zidentyfikować tych kobiet, które na pewno będą miały cukrzycę ciążową. Poza oczywiście kobietami otyłymi – te należy ostrzec, że należą do grupy podwyższonego ryzyka i powinny zdecydowanie wcześniej zacząć monitorować glikemię, a także oczywiście zmienić sposób odżywiania się. Ponieważ nie do końca jesteśmy w stanie zapobiec cukrzycy ciążowej, to istotniejszą kwestią jest wykrycie jej w odpowiednim momencie. Aby ją wykryć kobieta musi wykonać test obciążenia glukozą. Ważne, aby taki test wykonać w laboratorium, a nie glukometrem z krwi pobranej z palca, ponieważ taki wynik może być niemiarodajny. Dlaczego cukrzyca ciążowa jest niebezpieczna dla mamy i dziecka? Jeżeli cukrzyca nie będzie odpowiednio wcześnie wykryta, a co za tym idzie – odpowiednio prowadzona, to stany hiperglikemii, czyli zbyt wysokiej wartości glukozy we krwi, mogą nawet doprowadzić do uszkodzenia płodu. Mogą np. wystąpić wady układu krążenia. Ponadto same przecukrzenia mogą spowodować, że dziecko będzie bardzo duże, wręcz otyłe, bo dostaje nadmiaru glukozy, przy czym jest niedojrzałe. Czyli – przychodzi na świat o czasie, ale z nie do końca wydolnymi płucami, układem krążenia czy nerkami. Często dochodzi także do zaburzeń jonowych, czyli nieprawidłowości takich składników, jak: magnes, potas, sód czy wapń. Co więcej – po urodzeniu takie dziecko jest bardziej narażone na stany niedocukrzenia, czyli niskie stężenia glukozy we krwi. Taki maluch powinien być, szczególnie zaraz po urodzeniu, monitorowany, aby nie doszło do drgawek czy utraty przytomności w przebiegu hipoglikemii. Dla matki poród dużego dziecka jest obciążany większymi obrażeniami w porównaniu do kobiet, które nie przechodziły cukrzycy ciążowej. Ponadto u tych kobiet po kilku do kilkunastu latach może pojawić się cukrzyca typu 2 . Jakie są możliwości, aby uniknąć ryzyka powikłań wynikających z cukrzycy w ciąży? Co daje mamie i dziecku dobra kontrola cukrzycy? To, co możemy zrobić, to edukować kobiety, które mogą mieć cukrzycę ciążową, aby mogła później samodzielnie prowadzić dobrą samokontrolę. Aby korzystała z urządzeń do monitorowania glikemii i systematycznie obserwowała stany glukozy we krwi. A na tej podstawie unikała sytuacji, którym sprzyja zwiększanie się poziomu glukozy we krwi. Czyli powyżej 140-150 mg/dl w ciągu dnia i powyżej 100-110 mg/dl na czczo. Kobieta widząc te wyniki uczy się własnego organizmu, ma możliwość samodzielnie modyfikować rodzaj i jakość posiłków, ale także ich ilość czy wielkość. Samą dietą czy ruchem można naprawdę dużo zmienić i w większości sytuacji udaje się zapanować nad chorobą. Dopiero w momencie, gdy nie ma żadnej poprawy, wdrażamy insulinoterapię. Co oznacza dobra kontrola cukrzycy? Dobra kontrola cukrzycy polega na tym, że wartość glikemii nie wykracza poza normy powyżej 140 mg/dl w ciągu dnia, po posiłkach i 100 mg/dl na czczo lub odbiega tylko nieznacznie. Dobra kontrola jest wtedy, gdy ok. 70% wyników znajduje się w granicach normy. Bardzo ważne jest stwierdzenie, jak często te odchylenia od normy się zdarzają. I tu pomocne są nowe systemy do monitorowania poziomu glukozy, które kobieta ze stwierdzoną cukrzycą ciążową powinna zastosować. Pojedyncza wartość pomiaru może nie być na tyle miarodajna, aby kobieta mogła samodzielnie wyciągnąć odpowiednie wnioski. Bo może się tak zdarzyć, że pojedynczy wynik pokaże powyżej 200 mg/dl. Ale on zdarzy się tylko raz, a 90% wyników stężenia glukozy będzie w normie, czyli między 90-140 mg/dl. Ale poprzez pojedyncze pomiary kobieta nie będzie miała wglądu w całodobowy przebieg glikemii (w stanie tego stwierdzić). Jak można dobrze kontrolować cukrzycę ciążową? Po pierwsze – mieć wgląd i pilnować, co dzieje się z cukrami. Możemy do tego użyć standardowego glukometru, na który przenosimy kroplę krwi i następnie otrzymujemy wynik. Wykonuje się takich pomiarów ok. 5-6 razy na dobę, a kobieta otrzymując wynik sprawdza, czy mieści się on w odpowiedniej wartości. Po drugie – w dobrej kontroli cukrzycy pomagają narzędzia do ciągłego monitorowania glikemii, z tym, że jeszcze rzadko stosuje się je u kobiet z cukrzycą ciążową, a są bardzo pomocne. To nowoczesne narzędzie do monitorowania poziomu glukozy jest punktem wyjścia, aby móc dobrze dostosować posiłki, tak aby z jednej strony spełniały potrzeby kob iety i jej rozwijającego się dziecka, a z drugiej – aby nie spożywać pokarmów, które moga prowadzić do wysokiej wartości glikemii. Jakie korzyści niesie stosowanie nowoczesnego systemu do monitorowania cukrzycy? Dla mamy, dziecka i personelu medycznego? Przede wszystkim to narzędzie, które umożliwia kobiecie z cukrzycą ciążową, nauczyć się reakcji własnego organizmu. Umożliwia pokazywanie wyników w formie wykresów, a nie abstrakcyjnej cyfry, dzięki czemu kobieta ma wgląd w to, jak ta glikemia zmienia się pod wpływem posiłków. Jednym z takich urządzeń jest system do monitorowania poziomu glikemii metodą skanowania. Bardzo ważna jest także możliwość przejrzenia przebiegu glikemii podczas wizyty u lekarza, który podejmuje decyzje o dalszym leczeniu, np. czy konieczne jest wdrożenie insulinoterapii. Możliwość obserwowania poziomu glikemii w dłuższym czasie jest bardzo istotne, bo nie patrzymy już tylko na jeden punkt. Na przykład – rano na glukometrze poziom glikemii wynosi 110 lub 120 mg/dl i przed erą systemów do ciągłego monitorowania glikemii było to już wskazanie do włączenia insuliny do leczenia. Natomiast nowoczesne systemy dają nam możliwość analizy dzień po dniu, ponieważ pozwala na to pamięć urządzenia, w dodatku są programy do sczytywania tych wyników i przekształcania w wykresy. I na podstawie takiego kilkudniowego pomiaru sprawdzamy, co dzieje się konkretnie w nocy, czy codziennie rano jest ten cukier powyżej 110 mg/dl czy to tylko jednorazowy epizod? Nasze decyzje terapeutyczne, np. o wprowadzeniu insuliny, stały się bardziej celowane i trafniejsze. Czym jest telemedycyna i jakie płyną z niej korzyści, szczególnie w dobie pandemii koronawirusa? Początkowe zamrożenie służby zdrowia spowodowane koronawirusem pokazało, że warto sięgać po nowe technologie komunikowania się, a co więcej – że one się sprawdzają. Oczywiście zdalne konsultacje nigdy nie zastąpią bezpośredniego kontaktu z pacjentem, niemniej mają szereg zalet, których nie można pomijać. Przede wszystkim – korzystając z nowoczesnych systemów do stałego monitorowania poziomu glikemii – możemy mieć wgląd w to, co dzieje się z pacjentem podczas takiej zdalnej konsultacji, która oczywiście obejmuje wywiad lekarski. Oczywiście brakuje nam możliwości badania fizykalnego czy choćby obserwacji pacjenta, dlatego kiedy możemy, korzystamy z platform, na których jest możliwość zobaczenia się z pacjentem poprzez kamerę. Zaletą telemedycyny jest również łatwa dostępność, ponieważ unikamy barier związanych z np. z odległością. Poradni specjalistycznych w Polsce nie jest dużo, przeważnie znajdują się w dużych miastach, przy szpitalach, co obecnie, w dobie koronawirusa, jeszcze bardziej utrudnia kontakt z pacjentem. Kobiety w ciąży nie muszą już przyjeżdżać specjalnie, aby pokazać lekarzowi wyniki pomiarów, bo ten może je otrzymać elektronicznie. Jakie leki stosuje się, aby cukrzyca ciążowa była pod kontrolą? Nie mamy specjalnie wyboru, bo jedynym zarejestrowanym w tej chwili lekiem jest insulina. Włączamy ją dopiero, gdy modyfikacja żywienia nie przynosi efektów. Czy można uniknąć insulinoterapii? Insulinoterapia nie zawsze jest konieczna, wdrażamy ją dopiero, gdy nie ma innej możliwości, np. dalszej modyfikacji żywienia. Czasami obserwujemy tendencje kobiet do zagładzania się – dieta nie jest w stanie spełnić ich zapotrzebowania na kaloryczność. I to również jest bardzo niebezpieczne, ponieważ dziecko może przyjść na świat ze zbyt małą masą urodzeniową. W takich przypadkach wprowadzamy insulinę. Natomiast trudno jest przewidzieć, która kobieta będzie jej potrzebować. Jakie są zalecenia dla kobiety z cukrzycą ciążową w okresie okołoporodowym i po porodzie? W okresie okołoporodowym potrzebnych jest parę pomiarów stężenia glukozy we krwi, po czym konsultacje z lekarzem, aby ocenił, czy problem z cukrzycą minął. To bardzo ważne, ponieważ niekiedy w czasie ciąży zaczyna się rozwijać cukrzyca typu 1 lub 2 i ten okres okołoporodowy jest ważny, aby sprawdzać glikemię i jak najprędzej postawić diagnozę i wdrożyć odpowiednią terapię. Około pół roku po porodzie kobieta ponownie powinna wykonać test obciążenia glukozą, by upewnić się że miła cukrzycę ciążowa a nie cukrzycę typu 1 czy 2 . Jak można zminimalizować wystąpienie cukrzycy typu 2 u kobiet, u których wystąpiła cukrzyca ciążowa? Najważniejsze jest wykonanie badań. Oczywiście nie zapobiegniemy tym wystąpieniu cukrzycy, ale można ją dzięki temu wychwycić w bardzo wczesnym stadium, co lepiej rokuje w późniejszym przebiegu choroby. Proponowałabym, aby kobieta, która doświadczyła cukrzycy ciążowej, minimum raz na rok zrobiła podstawowe badania krwi oraz pilnowała diety i masy ciała, by nie doszło do otyłości, ponieważ większa masa ciała sprzyja cukrzycy. Partnerem treści jest Abbott Laboratories polecamy Pytanie nadesłane do redakcji Cukrzyca ciążowa - czy poziom cukru unormuje się po porodzie? Dzień dobry, prowadzący moją ciążę (26. tydz.) wysłał mnie na badanie krzywej cukrowej. Jak dobrze pamiętam, nigdy nie miałam podwyższonego poziomu cukru. Teraz wynik był ponad 2o1 jednostek po 2 godzinach od wypicia glukozy. Co to oznacza w przyszłości? Czy po ciąży wysoki poziom cukru zniknie, czy nie? Czy muszę stosować już zawsze dietę dla diabetyków? Przed ciążą ważyłam 70 kg. Teraz ważę 81. Proszę o pomoc. Odpowiedziała prof. dr n. med. Violetta Skrzypulec-Plinta ginekolog położnik, endokrynolog, seksuolog Kierownik Katedry Zdrowia Kobiety Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach Przyszła Mamo, Przy takim wyniku można rozpoznać tzw. cukrzycę ciążową, której konsekwencje mogą być niebezpieczne dla rozwijającego się płodu. Lekarz prowadzący powinien skonsultować Panią z Poradnią Diabetologiczną, która dokładnie ustawi sposób leczenia, odżywiania się i nauczy Panią jak samodzielnie dokonywać pomiarów glukozy we krwi. Według badań, gdy rozpoznaje się cukrzycę w ciąży, to istnieje wyższe prawdopodobieństwo pojawienia się cukrzycy w przyszłości. Dlatego takie pacjentki powinny pozostawać pod stałą obserwacją lekarza po porodzie.

czy została wam cukrzyca po ciąży